برای اولین بار آقای بویین در سال 1605 استخوان ناویکولار فرعی (Accessory navicular) را تشریح و توضیح داد .
استخوان ناویکولار فرعی یک آنومالی مادرزادی (Congenital) است و در افرادی که دچار این مشکل هستند توبروزیته استخوان نویکولار در پا یک مرکز استخوان سازی ثانویه دارد و به طور جدا از استخوان ناویکولار اصلی تشکیل میشود . استخوان ناویکولار فرعی در افراد علامتی ندارد و ایجاد مشکلی نمیکند ولی در درصدی از افرادی که استخوان نویکولر فرعی دارند دچار درد خصوصا در هنگام پوشیدن کفش و فعالیت فیزیکی میشوند و در برخی از افراد پس از ضربه در حین ورزش یا فعالیت فیزیکی استخوان ناویکولار فرعی که محل آن در قسمت داخل پا و نقریبا در قوس طولی (Longitudinal arch) پا میباشد دردناک میشود و در برخی از موارد با درمان های غیر جراحی و به اصطلاح كنسرواتيو یا كنزرواتيو (Conservative) میتوان درد و علائم بیمار را کنترل نمود.
و روش های درمان غیر جراحی عبارت است از گچ گیری و بی حرکتی پا برای چند هفته و در برخی موارد استفاده از آرک ساپورت (arch support) برای کمک به حفظ قوس پا خصوصا در افرادی که دچار عارضه ی صافی کف پا یا فلت فوت (Longitudinal arch support) میباشد و در مواقعی که درد فرد دچار عارضه ی دردناک شدن استخوان ناویکولار فرعی با درمان های غیر جراحی برطرف نشود نیاز به اقدام جراحی میباشد و رایج ترین نوع عمل جراحی که اغلب موارد هم موفقیت آمیز است عبارت است از اكسيزيون (Excision) یا برداشتن استخوان ناویکولار فرعی و پیش بردن تاندون تيبياليس خلفی (Tibialis posterior tendon) در محل چسبندگی آن به استخوان نویکولار اصلی.